Νεοελληνική Λογοτεχνία Γ΄ Γυμνασίου (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Κιορπελίδου Αθηνά)
– “Νίκος Εγγονόπουλος” της Ελπίδας Δημητρίου
[slideboom id=1236971&w=425&h=370]
– “Μ. Καραγάτσης” εργασία των μαθητριών και μαθητών Κωνσταντίνας Κιτσοκώστα, Δάφνης Μούτσα, Θανάση Μπουλγουράνου, Κλεοπάτρας Κάτση, Κατερίνας Οτσέλλι, Ντάνιας Μεράκου
– Πρόσληψη και ερμηνεία του ποιήματος του Ν. Λαπαθιώτη “Νυχτερινό” από το τμήμα Γ3
Αγγλική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου – Advanced (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Μαλλή Πολυξένη)
– “Tiahuanaco” by Savvas Fotopoulos
[slideboom id=1213963&w=425&h=370]
– “Baalbeck” by Christina Charitaki (B3)
[slideboom id=1213217&w=425&h=370]
– “Unsolved Mysteries: Easter Island” by George Psomathianos (B3)
[slideboom id=1213216&w=425&h=370]
Γλωσσική Διδασκαλία Α΄ Γυμνασίου (υπεύθυνες καθηγήτριες κα Ναουμίδου Μαρία και κα Κιορπελίδου Αθηνά)
– Άγιος Γεώργιος – Ροτόντα της Άντελας Κανάνι (Α2)
– Ι.Ν. Αγίας Αικατερίνης της Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης του Θανάση Δούμπλη (Α1)
– Ι.Ν. Ταξιαρχών στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης του Δημήτρη Καλελάκη (Α1)
– Η Αγία Σοφία της Θεσσαλονίκης της Έλενας Γκογκιάν (Α1)
– Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ – Η Καμάρα της Αγγελικής Μαυρή (Α2)
– ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ της Κατερίνας Κατωπόδη (Α2)
– “Οι Μούσες” του Θανάση Δούμπλη (Α1)
– “Οι Μούσες” της Παναγιώτας Καλλιπολίτου (Α1)
[slideboom id=1235879&w=425&h=370]
– Ιστορία της πατάτας και της ντομάτας της Κωνσταντίνας Βασιλειάδη (Α1)
– Ιστορία της πατάτας και της ντομάτας της Άντζελας Κανάνι (Α2)
[slideboom id=1227333&w=425&h=370]
– Ιστορία της Πατάτας και της Ντομάτας του Θανάση Ζαραβίγκα (Α1)
– Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ – ΝΤΟΜΑΤΑΣ του Δημήτρη Καλελάκη
– “Η ιστορία της πατάτας και της ντομάτας” της Έλενας Γκογκιάν
[slideboom id=1226774&w=425&h=370]
– Βιβλιοπαρουσίαση του Δημήτρη Καλελάκη (Α1): “Τα χέγια” της Ζωρζ Σαρή
– Βιβλιοπαρουσίαση του Θανάση Δούμπλη (Α1) : “Ο ΚΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΒΕΙΚ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ” του Γιαροσλάβ Χάσεκ
– Βιβλιοπαρουσίαση της Έλενας Γκογκιάν (Α1) : “Πρίγκιπας και φτωχός” του Μαρκ Τουέιν
– Ο Δημήτρης Τσουβάλας, ο Αριστοτέλης Μπαλάρης, η Βάγια Παρασκευαΐδου, ο Στάθης Ρατόπουλος, η Βάσω Φαλάρα και ο Αμαρίλντο Τζιαμπάζι εκπόνησαν εργασία με θέμα την αποφυγή της παιδικής παχυσαρκίας:
[slideboom id=1193846&w=425&h=370]
– Βιβλιοκριτική του μαθητή Θανάση Ζαραβίγκα (Α1) : “ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ” του Αντώνη Σαμαράκη
– Βιβλιοπαρουσίαση της μαθήτριας Άντζελας Κανάνι (Α2) : “Βγάλτε με από ‘δω” των Τζέιμς Πάτερσον και Κρις Τέμπετς
Νεοελληνική Λογοτεχνία Β΄ Γυμνασίου (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Ναουμίδου Μαρία)
Βιβλιοπαρουσίαση του μαθητή Σάββα Φωτόπουλου (Β3) : “ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΜΕΘΑ” της Διδώς Σωτηρίου
Γλωσσική Διδασκαλία Γ΄ Γυμνασίου (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Σεργάκη Κατερίνα)
– ” Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ” ποίημα του Σταύρου Τσιφλόγλου (Γ3)
– ” Στα μάτια σου αναβλέπω ” ποίημα της Ελένης Σάντολη (Γ3)
-“Τρεις σύγχρονοι πόλεμοι” των Παντελή Πάργα, Αντώνη Σιούμη, Σταύρου Τσιφλόγλου και Χρήστου Χρυσοστομίδη (Γ3)
[slideboom id=1215868&w=425&h=370]
– “Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος 1919 – 1922” της Αναστασίας Ξενιτοπούλου και της Ειρήνης Σκρίμπα (Γ3)
[slideboom id=1215867&w=425&h=370]
– “Ένα αντιπολεμικό κείμενο: Η ζωή εν τάφω” του Μίνωα Πολύζου (Γ3)
[slideboom id=1214542&w=425&h=370]
– “Το φαινόμενο Greeklish” άρθρο του Παντελή Πάργα (Γ3)
Αρχαία Ελληνική Γραμματεία από μετάφραση – Οδύσσεια (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Κιορπελίδου Αθηνά)
– Δραματοποίηση της συνάντησης Οδυσσέα – Τηλέμαχου στο καλύβι του Εύμαιου (Α1)
– “Η σχεδία του Οδυσσέα” της Κωνσταντίνας Βασιλειάδη και της Έλενας Γκογκιάν (Α1)
[slideboom id=1215860&w=425&h=370]
– “Ήρωες και ηρωίδες της Οδύσσειας που συμπάθησα” της Κωνσταντίνας Βασιλειάδη (Α1)
[slideboom id=1215870&w=425&h=370]
– “Ήρωες και ηρωίδες της Οδύσσειας που συμπάθησα” της Έλενα Γκογκιάν (Α1)
[slideboom id=1213947&w=425&h=370]
– Η σχεδία του Οδυσσέα από το Α3:
[slideboom id=1213944&w=425&h=370]
– Η σχεδία του Οδυσσέα από το Α2:
– “Οδυσσέας και Άργος” της Βάγιας – Αναστασίας Παρασκευαΐδου (Α1)
– “Ο Οδυσσέας παλεύει με τα κύματα” των Χρήστου Παπακωνσταντίνου και Στάθη Ρατόπουλου (Α1)
Ενότητα 17η
Ο Αριστοτέλης Μπαλάρης, ο Θάνος Σαββίδης, η Βάγια Παρασκευαΐδου, η Βάσω Φαλάρα, ο Αραράτ Χατζατουριάν και ο Χαλιμλάρι Μπρουσλή εκπόνησαν εργασίαγια την 17η Ενότητα στο μάθημα της Οδύσσειας:
[slideboom id=1193839&w=425&h=370]
Ραψωδίες ξ, ο, π
“Ομήρου Οδύσσεια – Ανακεφαλαίωση 20ης Ενότητας” του Θανάση Ζαραβίγκα (Α1)
Ραψωδία ζ
“Συνάντηση Οδυσσέα και Ναυσικάς” της Κωνσταντίνας Βασιλειάδη (Α1)
Σκηνές από την ε ραψωδία της Οδύσσειας :
“Ο Οδυσσέας στο νησί των Φαιάκων ” του Δημήτρη Καλελάκη (Α1)
“Η κρήνη της Καλυψώς” του Θανάση Δούμπλη (Α1)
“Ο Οδυσσέας αποκαμωμένος μετά την τρικυμία ” του Αστέρη Γκαλέτσα (Α1)
“Ο Οδυσσέας σκύβει και φιλά το χώμα της ζωοδόχου γης” του Θανάση Ζαραβίγκα (Α1)
“Ο Οδυσσέας στη Σχερία” της Ιωάννας Γκόλκα (Α1)
“Ο Οδυσσέας” της Έλενας Γκογκιάν (Α1)
“Ο Οδυσσέας” της Κωνσταντίνας Βασιλειάδη (Α1)
Αρχαία Ελληνική Γραμματεία από μετάφραση – Ιλιάδα (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Σεργάκη Κατερίνα)
Η τειχοσκοπία στη Γ ραψωδία της Ιλιάδας :
“Ο Πρίαμος και η Ωραία Ελένη στις Σκαιές Πύλες της Τροίας” της Αναστασίας Τάτση (Β3)
“Η μονομαχία Πάρη – Μενέλαου” της Κιμπαρή Χαλιμλάρι (Β3)
Μια σκηνή από την Α ραψωδία που με εντυπωσίασε:
– “Η ικεσία της Θέτιδας προς τον Δία”: της Αθανασίας Μαλακούδη (Β1)
– “Το συμπόσιο των Θεών” : της Βάνας Καλτσά (Β1)
– “Ο τσακωμός του Αχιλλέα και του Αγαμέμνονα κα η παρέμβαση της θεάς Αθηνάς” : της Μαρκέλλας Θεοδοσιάδη (Β1)
– “Η συνάντηση του Αχιλλέα και της Θέτιδας στο ακρογιάλι” : της Αγγελικής Κολοκάθη (Β1)
– “Το συμβούλιο των Αχαιών” : ποίημα της Κατερίνας Παπατέρπου (Β1)
Εκεί που ο Φοίβος πέταγε
τα βέλη στα θηρία
οι Αχαιοί φιλονικούσανε
να βρούνε την αιτία.
Λείπει ένα τάμα στον θεό;
ή μία από τις εκατόμβες;
Ο Κάλχας εσηκώθηκε
ο μάντης με φοβία
και με δισταγμό
μαρτύρησε την αληθή αιτία.
Ποιος να’ναι άραγε ο υβριστής;
Είναι ο Ατρείδης ο ασεβής;
Ο Αγαμέμνων θύμωσε
και άρπαξε τον Πηλείδη.
Βαριές κουβέντες είπανε
και λόγια με ουσία
μα επέμβη η Αθηνά
πριν ξεκινήσει η βία.
Τον νεαρό συμβούλευε
η Πάνσοφη η θεία
“Να κάτσει να λογικευτεί
πριν κάνει αιμοπραξία”
Αρχαία Ιστορία (υπεύθυνη καθηγήτρια κα Σεργάκη Κατερίνα)
“Απεικονίσεις αθλητικών αγώνων σε αρχαία αγγεία” παρουσίαση της Δέσποινας Χριστοδούλου (Α3)
[slideboom id=1147510&w=425&h=370]
“Η ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων στην αρχαία Ελλάδα” της Ντόρκας Παπαστεργίου (Α3)
Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η πιο σημαντική διοργάνωση της αρχαίας Ελλάδας. Διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια και έπαιρναν μέρος μόνο Έλληνες. Η τέλεσή τους ξεκίνησε το 776 π.Χ. αλλά είναι πιθανό να μην ήταν και η πρώτη φορά που γίνονταν οι Αγώνες. Τότε οι Αγώνες αρχικά ήταν μόνο τοπικοί και διεξαγόταν μόνο ένα αγώνισμα, η κούρσα του σταδίου. Ωστόσο,στην συνέχεια απέκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα και έγιναν ιδιαίτερα σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα φτάνοντας στο απόγειο τους κατά τον 6ο και 5ο αι. π.Χ.. Οι Ολυμπιακοί είχαν επίσης θρησκευτική σημασία αφού γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, του οποίου το τεράστιο άγαλμα στεκόταν στην Ολυμπία. Ο αριθμός των αγωνισμάτων έγινε είκοσι και ο εορτασμός γινόταν στην διάρκεια μερικών ημερών. Οι νικητές των αγώνων θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα. Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλαδί ελιάς.
Πριν τους αγώνες κήρυκες πήγαιναν σ?όλα τα μέρη της Ελλάδας για να ανακοινώσουν την έναρξή τους.Τότε σταματούσαν οι πόλεμοι (είχαμε δηλαδή εκεχειρία) για να μπορέσουν οι αντιπροσωπείες από όλα τα μέρη της Ελλάδας να φτάσουν στη Ολυμπία όπου γίνοταν οι αγώνες χωρίς κίνδυνο.
Η παρακολούθηση των αγώνων επιτρεπόταν σε όλους, ελεύθερους και δούλους, ακόμα και βάρβαρους,ενώ απαγορευόταν η συμμετοχή και η παρακολούθηση σε γυναίκες.Για όποια μάλιστα τολμούσε να παραβεί τη διαταγή αυτή, υπήρχε η ποινή του θανάτουυ. Ωστόσο, μία γυναίκα που ανήκε σε σπουδαία αθλητική οικογένεια και λαχταρούσε να καμαρώσει νικητές μέσα στο στάδιο τους δικούς της, δε δίστασε να ντυθεί άντρας και να περάσει μέσα στους θεατές των αγώνων. Ήταν η Καλλιπάτειρα, κόρη του περίφημου Ρόδιου Ολυμπιονίκη Διαγόρα, αδελφή και μητέρα επίσης νικητών στις Ολυμπιάδες. Αυτή ακριβώς η συγγένειά της με ξεχωριστούς αθλητές έκανε ίσως τους Ελλανοδίκες να της συγχωρήσουνε την παράβαση και να της επιτρέψουνε τιμητικά να παρακολουθήσει τους αγώνες.
Επίσης σημειώνεται μεμονωμένα και τίμηση γυναικών, πράγμα που δεν ήταν σύνηθες φαινόμενο, αφού η συμμετοχή ήταν καθαρά ανδρικό προνόμιο. Στα ιππικά αθλήματα της αρματοδρομίας και της ιππασίας όμως το βραβείο πήγαινε στον ιδιοκτήτη του αλόγου, που δεν ήταν αναγκαστικά ο ίδιος ο ιππέας που έπαιρνε μέρος. Έτσι έχουμε την Σπαρτιάτιδα Κυνίσκα, θυγατέρα του Αρχίδαμου και αδερφή του Αγησίλαου, που τιμήθηκε με το κλαδί ελιάς και στην οποία έκτισαν ηρώο και αφιέρωσαν ανδριάντες.
Ο αθλητής που νικούσε στεφανώνοταν με κλαδί αγριελιάς και δεχόταν θριαμβευτική υποδοχή στην πόλη του.Η είσοδος γινόταν πάνω σε άρμα και από ένα σημειο των τειχών που το γκρέμιζαν γι?αυτό τον λόγο,καθώς έλεγαν ότι θα το κάλυπτε με την ανδρεία του.Στην Σπάρτη μάλιστα,ο νικητής των αγώνων ήταν τόσο σημαντικός που πολεμούσε στην μάχη δίπλα στον βασιλιά.
Αρχικά, το αγωνιστικό πρόγραμμα περιελάμβανε μόνο το «στάδιο», τον αγώνα δρόμου, και περιοριζόταν σε μια μόνο ημέρα. Στη 14η Ολυμπιάδα (724 π.Χ.) προστέθηκε ο «δίαυλος» (διπλός αγώνας δρόμου). Στη 15η Ολυμπιάδα (720 π.Χ.) καθιερώθηκε ο «δόλιχος» (αγώνας δρόμου μεγάλου μήκους), ενώ οι 18οι Ολυμπιακοί αγώνες (708 π.Χ.) διευρύνονται με το «Πένταθλο» και την πάλη. Είκοσι χρόνια αργότερα (23η Ολυμπιάδα, 688 π.Χ.) προστέθηκε η «πυγμή», και αργότερα (25η Ολυμπιάδα, 680 π.Χ.) η αρματοδρομία του τέθριππου (ζυγός τεσσάρων ίππων). Τριάντα δύο χρόνια αργότερα (33η Ολυμπιάδα, 648 π.Χ.) προστέθηκαν οι ιπποδρομίες και το «Παγκράτιο» που συνδυάζει πάλη και πυγμαχία. Τα αγωνίσματα εφήβων περιορίζονταν στον αγώνα δρόμου, το Πένταθλο και την πάλη.
Στην 65η Ολυμπιάδα (520 π.Χ.) καθιερώνονται ο «οπλιτόδρομος» (αγώνας δρόμου ανδρών με πολεμική στολή) και στην 66η Ολυμπιάδα (516 π.Χ.) ο δρόμος και η πάλη παίδων. Στην 93η Ολυμπιάδα (408 π.Χ.) καθιερώθηκε και η αρματοδρομία με ζυγό δύο αλόγων. Για μια μικρή περίοδο (70ή – 71η Ολυμπιάδα) έγινε πειραματικά καθιέρωση αρματοδρομίας με φοράδες και μουλάρια, ενώ την 99η Ολυμπιάδα (384 π.Χ.) εμφανίζονται αρματοδρομίες τεσσάρων και αργότερα (128η Ολυμπιάδα, 268 π.Χ.) δύο πουλαριών, και δώδεκα έτη αργότερα (256 π.Χ.) ιππασία σε πουλάρι.
Οι Ολυμπιακοί ήταν καθαρά αθλητικοί αγώνες χωρίς μουσικό διαγωνισμό όπως συνηθιζόταν στις άλλες παρόμοιες εορτές. Μια μοναδική εξαίρεση είχε γίνει επί Νέρωνα, καθώς και στην 96η Ολυμπιάδα όπου έγινε διαγωνισμός τρομπέτας, χωρίς όμως μουσικό κριτήριο.Οι Ολυμπιάδες πέρασαν τις δύο, τις τρεις ημέρες και τελικά έφτασαν να διαρκούν πέντε ημέρες.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες,τέλος, ήταν ένας τόσο σημαντικός θεσμός που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα,με τους πρώτους σύγχρονους αγώνες να γίνονται το 1896 ενώ πλέον έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα.
Πηγή : Βικιπαίδεια
